Aangezien het in het midden van Vietnam nog sterk aan het regenen was, ‘moesten’ we dus nog even in het zuiden blijven. Cần Thơ (spreek uit: kan teu) is een behoorlijke stad midden in de Mekong delta. Deze rivier zorgt voor een heel vruchtbare grond. Hierdoor heb je in Cần Thơ ook veel industrie. Vooral vis- en fruitverwerkende bedrijven. De vis uit de kwekerijen of ‘fish-farms’ (denk aan oa pangasius) vermijd je best in Europa. Deze worden preventief behandeld met antibiotica en zo snel mogelijk groot gebracht. De fish-farms zijn hier echt een aanslag op het milieu. De stad trekt weinig toeristen, aangezien de meeste toeristen de Mekong-delta aandoen als daguitstap of op doorreis. Je krijgt hier dus een beeld van een ‘echte’ Vietnamese stad. Door de ‘rijkdom’ is Cần Thơ ook best verzorgd. Daarbij komt dat er in de stad een grote universiteit is (+40 000 studenten). Dat zorgt voor heel wat beweging. Woensdag zijn we aangekomen, zijn we iets gaan eten en hebben we door de stad gewandeld.
De volgende ochtend zijn we om 6u vertrokken naar de drijvende markt van Cần Thơ. Dit is een groothandelsmarkt, dus er zijn veel minder toeristen dan de drijvende markten in andere Aziatische steden. Onze gids was Kent, student toerisme-management en gids in Cần Thơ op weekdagen, koning van de karaoke in het weekend. Het principe van de markt komt er op neer dat handelaars met een grote boot fruit en groenten gaan aankopen bij de plantages landinwaarts. Daarna varen ze met een vol schip met bv ananassen naar Cần Thơ, om er een week te blijven liggen. Hier komen de lokale handelaars hun inkopen doen voor hun winkel of restaurant. Best boeiend om eens te zien. We mochten op een boot klimmen en hebben een ananas aangeboden gekregen, skydeck uitzicht inbegrepen. Na de markt zijn we gestopt bij een kleine noodle-fabriek. De zon scheen niet, dus de noodles konden niet drogen. Geen productie die dag, dus dan maar karaoke zingen voor de tv met de hele familie.
De rest van de dag hebben we wat rondgehangen in de stad. ‘s Avonds zijn we een ‘Hot-Pot’ gaan eten. Een lokale specialiteit, wat te vergelijken is met fondue bij ons. In plaats van olie, gebruiken ze hier bouillon. De ingrediënten kwamen voorbij op een transportband, zoals in hippe sushi-bars. Geestig! Van de meeste ingrediënten konden we zelfs achterhalen wat het was :-).
De volgende ochtend zijn we over de lokale markt gewandeld. Markten zijn altijd boeiend, je ziet er het meest hoe en wat mensen eten, hoe ze omgaan met elkaar en hoe de handel gebeurt. Het leven qua. Wist je trouwens dat een kikker nog kan rondkruipen, ook al is hij gevild en is zijn kop er af? Wij ook niet, tot deze week. Vis hoeft trouwens ook niet dood te zijn voor hij verkocht wordt.
‘s Avonds hadden we een food tour geboekt. Een student zou ons gidsen langs de verschillende streetfood kraampjes en ons de lokale keuken laten proeven. Het was echter behoorlijk aan het regenen, dus gids Dustin stelde voor om met zijn vrienden te gaan eten. Prima idee. We zijn gaan eten in een straat vol kraampjes. Het leek wat op een foodtruck-festival, maar zonder hipsters. Het eten was geweldig, we kregen oa gegrilde octopus, scampi’s, rijst, noedels, verschillende groenten, springrolls met vis en hột vịt lộn, als we wilden. Dat laatste is wat speciaal. Dit is een eenden-ei, dat bevrucht is maar niet volledig uitgebroed. Er zit dus een eendenfoetus in van ongeveer 12 dagen oud. Het idee is wat raar, maar de smaak is best neutraal. Nog het meest te vergelijken met een te hard gekookt ei. Je proeft vooral de eierdooier.
Dit was ook de laatste avond in Cần Thơ. We hebben beslist om naar Hội An te vliegen. Dit is een stuk goedkoper dan de trein, die er ongeveer 17u zou over doen en in een busrit van 20u hadden we ook geen zin. ‘s Ochtends naar de luchthaven dus. De vlucht was om 10u. We hadden een veredeld busstation verwacht als luchthaven, maar dat bleek anders. Een nieuw modern gebouw, waar je van de vloer kon eten*. Niet groot, dus 2u op voorhand toekomen was wel heel enthousiast. De vlucht was perfect op tijd en aangenaam, denk ik. Het volledige uur heb ik geslapen en toen waren we in Hội An.
*niet echt natuurlijk
info:
-
De ‘floating-market-tour’ en de ‘food-tour’ hebben we gedaan met Eco-tours. Een organisatie van voornamlijk studenten die gidsen. Aanrader!
-
We verbleven in het Spring hotel, eenvoudig maar heel proper. Leuke familie die het hotel runt.
-
We vlogen naar Hội An met Vietjet. Lowcost, maar prima. We hadden (toevallig) stoelen met extra beenruimte aan de nooduitgang.